In mijn werk wil ik graag een bijdrage leveren aan schoonheid. Dit doe ik door te luisteren naar de gebruiker, bewust te zijn van historie, context en opgave, oog te hebben voor essentie, tektoniek en detail en gevoel te hebben voor ontwerpkracht, het leggen van relaties en het toepassen van pure materialen.

De Duitse architect Mies van der Rohe definieerde in 1933 schoonheid als volgt: “De eenvoud van de constructie, de helderheid van tektonische middelen en de zuiverheid van het materiaal worden de dragers van een nieuwe schoonheid.” Deze ode aan schoonheid duidt drie componenten (constructie, tektoniek en materiaal) die van belang zijn om schoonheid te ervaren. Ook beschrijft het drie elementen (eenvoud, vanzelfsprekend en puurheid) waarmee schoonheid tot uitdrukking kan komen. 

Schoonheid is de kracht van eenvoud. Schoonheid is het zoeken, vinden en ervaren van de juiste verhoudingen. Schoonheid is het componeren van een bouwwerk tot een kunstwerk. Schoonheid is het leggen van vanzelfsprekende relaties. Schoonheid is de puurheid van natuurlijke materialen. Schoonheid is de impact en het ervaren van tektoniek. Schoonheid is synergie tussen bouwwerk en omgeving (landschap, andere bouwwerken en lucht). Schoonheid is balans tussen gebruik, menselijke maat, ruimte, licht en (uit)zicht. 

Voor mij is niets mooier dan dat anderen van mijn bijdrage aan schoonheid mogen genieten.